De extreme winnaarsmentaliteit van Rio Ferdinand
Door te beschikken over een extreme winnaarsmentaliteit was Rio Ferdinand bij Manchester United lange tijd een van de beste verdedigers ter wereld. Hij speelde 454 wedstrijden voor United en won met de club onder meer zes landstitels, de wereldbeker en de Champions League. In ‘The High Performance Podcast’ vertelt Ferdinand over de wil om te winnen en de cultuur die Manchester United zoveel succes op heeft geleverd.
Ontstaan van winnaarsmentaliteit
Rio Ferdinand wilde op jonge leeftijd altijd al meer en beter zijn dan anderen. Hij zegt hierover: ‘Voetballen met leeftijdsgenoten vond ik saai, daarom zocht ik al snel de oudere jongens op. Doordat zij sterker en groter waren leerde ik al snel hoe ik toch van hen kon winnen. Mijn extreme winnaarsmentaliteit is daar ontstaan. Toen ik in teams ging spelen wilde ik meer dan een gemiddelde speler zijn. Ik wilde perse een onmisbare speler zijn, altijd en overal waar ik speelde.’
Manier van leven
Ferdinand speelde onder andere in de jeugdopleiding van Queens Park Rangers en West Ham United en deed daarnaast ook aan ballet. Hij maakte op 17-jarige leeftijd zijn debuut in de Premier League en ging een aantal jaren later via Leeds United naar Manchester United voor een recordbedrag van 29 miljoen pond. ‘Ik dacht dat ik professioneel was totdat ik bij Manchester United kwam. Daar maakte ik kennis met echte professionele atleten. Spelers die 24 uur per dag bezig waren met hun vak. Voorbereiden op elke training, tijdens de training 100% focus en na een training optimaal herstellen, het was een manier van leven. Ik was echt verrast, maar leerde ervan en ging er in mee.’
De winnaarsmentaliteit van Rio Ferdinand heeft tot een succesvolle carrière geleid. (BT Sport)
FIFO-cultuur
‘Er werden bij United alleen maar spelers geaccepteerd die kwamen om te winnen en elke dag alles gaven. Je kunt alleen in de top overleven als je een echte winnaar bent. We noemden dat ook wel de FIFO-cultuur; Fit In or Fuck Off (vertaling: aanpassen of oprotten). Die cultuur heerste er destijds en was de basis van al onze successen. Wij hadden drie kernelementen die de leiders in de kleedkamer bewaakten:
- De hoge trainingsstandaard; elke dag moest iedereen top zijn.
- De werkethiek; bij elke training 100% geven.
- De wil om te winnen; het brandende verlangen om prijs na prijs te veroveren.
In onze tijd kon ik me bijvoorbeeld enorm ergeren aan spelers als Dimitri Berbatov, die niet het maximale er aan deden. Dan kreeg je ruzie met types als Paul Scholes, Ryan Giggs en mij. Wij pakten die jongens aan, want wij wilden maar een ding: prijzen winnen. Tegenwoordig mis ik die cultuur bij de club.’
Focus
Ondanks ontelbare mooie momenten heeft Ferdinand weinig herinneringen. ‘Ik was geobsedeerd door voetbal en heb eigenlijk te weinig genoten van de mooie momenten. Zelfs na het winnen van de Champions League-finale in Moskou was ik in de kleedkamer alweer bezig met de volgende wedstrijd. Ik leefde altijd van wedstrijd naar wedstrijd, van prijs naar prijs. Ik durfde niet te genieten omdat ik bang was dat ik dan mijn focus zou verliezen. Desondanks heeft het mij enorm veel succes opgeleverd.’
Een inspirerend verhaal van een voorbeeldprof die door keihard te werken de absolute top heeft bereikt. Op dat niveau is voetbal geen spelletje meer, maar een constante strijd om de beste te zijn. Een goede mindset is daarbij onmisbaar. Ferdinand speelde 81 interlands, won 19 prijzen en beëindigde zijn loopbaan op 37-jarige leeftijd bij Queens Park Rangers.
MEEST GELEZEN BERICHTEN:
