Mentaliteit versus talent; wie heeft de meeste potentie in voetbal?
In voetbal wordt er vaak een onderscheid gemaakt tussen spelers die heel talentvol zijn en spelers die het moeten hebben van keihard werken. Het is een feit dat scouts in Nederland louter oog hebben voor spelers met talent, terwijl de harde werkers vaak niet goed genoeg worden bevonden voor het profvoetbal. Maar is dat wel terecht?
Vier soorten voetballers
Wanneer je kijkt naar een willekeurig jeugdelftal dan zijn er simpel gezegd vier soorten voetballers. In de afbeelding is een matrix weergegeven waarbij elke soort zijn eigen kleur heeft. In deze matrix wordt er onderscheid gemaakt op de gebieden ‘talent’ en ‘mentaliteit’.
Daarbij willen we niet zeggen dat iemand zonder talent er niks van bakt, maar hij is op jonge leeftijd simpelweg minder bekwaam dan leeftijdsgenoten.
Definitie van talent in dit geval = technische en tactische vaardigheid (ten opzichte van leeftijdsgenoten).⠀
Definitie van mentaliteit = doorzettingsvermogen, werklust, leervermogen (ten opzichte van leeftijdsgenoten).⠀
De potentiële goudmijnen
Rechtsboven in de matrix zitten de potentiële goudmijnen. Dit zijn spelers die bovengemiddeld getalenteerd zijn en bereid zijn om keihard te werken. Ze horen dus niet alleen bij de betere spelers van het team, ze werken ook nog eens het hardst. Deze groep spelers is vaak op jonge leeftijd al klaar om te debuteren in het eerste elftal en kan erg ver komen. Cristiano Ronaldo is natuurlijk het mooiste voorbeeld hiervan.
De talentverspillers
Linksboven in de matrix zitten de spelers die beschikken over veel talent, maar niet de mentaliteit hebben om elke dag het uiterste uit zichzelf te halen. Qua talent zijn dit spelers die makkelijk het eerste elftal kunnen halen (en misschien nog wel veel hoger). In de praktijk blijkt dat deze spelers vaak nog wel het eerste elftal halen, maar dat ze niet echt kunnen doorbreken en vervolgens verdwijnen. Mo Ihattaren zou je wellicht wel in deze categorie kunnen plaatsen.
De kanslozen
De kansloze spelers zitten linksonder in de matrix. Deze groep beschikt over minder talent en ze hebben ook niet de motivatie om zichzelf te verbeteren. Deze spelers beleven plezier aan het spelletje en zien het ook als een hobby of tijdverdrijf. In het profvoetbal zie je deze spelers niet, aangezien ze nooit zover komen.
De underdogs
Als laatste groep hebben we rechtsonder de underdogs. Denzel Dumfries en Wout Weghorst waren in hun jeugd een ‘gele’ speler. Deze spelers worden vaak over het hoofd gezien door scouts van profclubs, omdat ze hun gebrek aan talent compenseren met fysieke kracht en inzet. Ze werken het hardst van iedereen en verbeteren zichzelf continu. Daardoor komen ze op de lange termijn verder dan meer talentvolle spelers.
In Nederland worden deze underdogs vaak nog negatief bekeken, maar ondertussen is wel duidelijk geworden dat mentaliteit een hele belangrijke factor voor (toekomstig) succes is. Hoe meer underdogs uiteindelijk succesvol worden, hoe meer scouts de aandacht in de jeugd hopelijk al zullen verleggen naar dit soort spelers.
⠀
MEER VAN DIT SOORT BERICHTEN:
